Hoe kun je helpen als historicus als de crisis uitbreekt?

In een bijdrage van 2-3 mei 2020 in NRC Handelsblad presenteerde een groep historici, gespecialiseerd op de Middeleeuwen tot heden, een aantal ‘tips en truuks’ om geschiedenis beter te gebruikn als ‘citizen’s resource’ in tijden van crisis. Als geen ander begrijpen historici de bron van onze beschaving, de  geschiedenis, en weten zij deze in te zetten bij het stellen van de juiste vragen.  

In tijden van crisis staan urgentie, noodzakelijkheid en onvermijdelijkheid van maatregelen voorop. ‘Niets doen is geen optie’, ‘Er moet nu iets gebeuren’. Op dat soort moment is dat natuurlijk ook zo. Maar geschiedenis laat zien dat er altijd meer opties zijn, dat context er toe doet, werpt licht op nieuwe alternatieven. En helpt zo de crisis in perspectief te plaatsen, of het nu om pandemieën, rampen en catastrofes, of over terrorisme, aanslagen en coups gaat.  

Over nut en noodzaak van meer toegepaste geschiedenis is al veel gesproken en geschreven. Harm Kaal en Jelle van Lottum richtten er in 2018 zelfs een heel tijdschrift voor op, het Journal of Applied History. De Covid-19 crisis zet die initiatieven in een nieuw, urgent licht. De vraag in deze workshop gaat nadrukkelijk niet over terminologie, maar over voorbeelden, methodes en technieken die ‘applied history’ als benadering versterken.  

In deze sessie willen we kijken hoe we methoden en technieken kunnen ontwikkelen om op onderbouwde, empirische wijze lessen te trekken uit zaken die in het verleden goed gingen of helemaal verkeerd liepen in periodes van crisis. Hoe reageer je als historicus op de oorlog in Oekraïne? En hoe helpt historisch inzicht bij het verwerken van terroristische aanslagen – vooral wanneer het gaat om kinderen en jongeren die bang zijn, en niet weten hoe dit te plaatsen.